Blog

• 09-05-2016 21:32

  JOEY KORYTNAčKA

  JOEY KORYTNAčKA
  7-5-'16.

  De eerste morgen van mijn verblijf in Bratislava, was ik vroeg wakker. De zon scheen fel door de luiken van de vensters van mijn kamer, waardoor ik voor zeven uur reeds klaarwakker was. Ik stond dan maar op om mijn plannen voor die dag te maken. Wanneer ik ’s morgens in de woonkamer Maria begroette, stond ze klaar om te gaan winkelen met enkele oude mensen uit de buurt, waar ze wat centjes voor krijgt. Ze vroeg me of ik me de komende twee weken wou ontfermen over ons huisdier, Joey. Joey is een klein waterschildpadje dat een vriendin had gevonden op straat. Aangezien ze zelf op reis vertrok, vroeg ze of Maria hem even wou verzorgen. Joey is een echte man, hij houdt niet zo van groentjes maar eet bakken vlees op en ligt graag in de warmte te zonnen.

  Na mijn ontbijt, downloadde ik een offline kaart van Bratislava op m’n gsm en vertrok ik. Vandaag wou ik al wandelend naar Neoprot gaan om nadien te voet naar de oude binnenstad te lopen. Al na 10 minuten bleek dat er zelfs om 8:30u al geweldig warm was in de zon (31°C). Daar stond ik dan met een langer broek. Ik kon m’n benen in elk geval niet verbranden. N zo’n 15minuutjes kwam ik aan op de Námestie Slobody. Het grootste architecturale park van Bratislava, ook vernoemd als ‘het grote plein’, ‘ het Vrijheidsplein’ of ‘Gottko’. Vlak daarnaast staat het Letný arcibiskupský palác, het Zomers Aartsbisschop paleis. Vandaag de dag wordt het barokke gebouw gebruikt voor staatsvergaderingen.

  Vanaf het park, volgde ik de Mýtna (waar het 'omgekeerde-pyramidevormig' televisiestation zich bevindt) langs de Technische Universiteit, richting Neoprot, waar ik na 20 minuutjes was aangekomen. Ik wist dat ik van daar de oude stad kon bereiken, door langs de Medische tuinen te gaan, dus dat deed ik ook. Ongelofelijk hoe veel mensen in de zon lagen te baden in de tuinen en werkelijk élk bankje dat er stond, zat vol. En er staan veel bankjes. Nabij de Medische tuinen ligt het Justitie paleis van Bratislava. Een enorm imposant gebouw met geweldig hoge zuilen aan de ingangspoort. Nadien moest ik enkel nog de Medená aflopen en ik stond pal in de oude stad. Toen ik op de Hviezdoslavovo namestie kwam, was ik aangenaam verrast. Een gezellige wandelstraat waar enkele kraampjes staan met souvenirs, postkaartjes enz. Fonteinen vind je aan beide kanten van de straat, welke de wandelzone afbakenen. De hele straat is overspannen met bomen, waardoor je in dit heet weer gezellig in de schaduw kon vertoeven. Op het einde van deze straat heb je de keuze om richting het water te gaan, of via een smal straatje terug te keren naar de oude binnenstad. In dat straatje waren muurtekeningen van kinderen te zien, welke in samenspraak waren geschilderd met het International House of Art for Children dat zich in dat straatje bevindt. Eens je uit het straatje bent gekomen, zie je vlak voor je de Dóm svätého Martina verschijnen. Nadien wandelde ik nog langs de Panksá en Ventúrska straten, welke beide bezaaid zijn met leuke bars, bisto’s en restaurantjes. Op het einde van de Ventúrska zie je de Michalská Veža (Michael’s Gate). Binnenin de poort is een klein museum van ‘Middeleeuwse Versterkingskunst van Bratislava’ en onder de poort zelf vind je nu luxeshops zoals Dior en Swarovski.

  Nadien was het tijd om weer naar het appartement te gaan. Ik liep nog even via de Obchodna ulica, welke de grootste winkelstraat van Bratislava wordt genoemd. En nadien stopte ik even bij de supermarkt om wat eten in huis te halen voor de volgende dagen. Even verder liep een man de winkel binnen. Zijn hondje bleef braaf buiten wachten, aangezien er geen haken voorzien zijn om de leiband van de hond aan vast te maken. Blijkbaar is dat hier de gewoonte, aangezien ik vandaag al 4x een hond zo buiten zag wachten op z’n baasje.

  

  

• 07-05-2016 10:19

  Malá Zmena Plánov

  MALÁ ZMENA PLÁNOV
  6-5-'16.

  Valiezen maken, naar de luchthaven rijden, door de controles passeren, veel te vroeg bij de gate zitten wachten tot je eindelijk kan ‘boarden’, voor een vlucht van uiteindelijk 1 uurtje en 20 minuten. Helaas kennen we dat allemaal wel. Dus ben ik talloze keren door de honderden winketjes op Brussels Airport gepasseerd voor ik me bij de gate neerzette. Dan stuurde ik Maria – de host in Bratislava – nog een berichtje voor ik mocht ‘boarden’, om maar even te checken of het nummer klopte. Nog geen vijf minuten nadien had ik al antwoord: ‘Yes the number is right! We’re just cleaning up the last bit here.’

  Nadat ik gans de vlucht naast een ruzieënd Slowaaks koppel had gezeten, zette ik m’n gsm opnieuw op. ‘Viv, small change of plans. Instead of taking the taxi to our appartment, we pick you up and drink a beer. The boys will help you with your luggage. Are you ok with this?’.

  Een half uurtje later stonden we op het ‘Free on stage’ festival naast de Donau. (https://www.citylife.sk/…/bratislavsky-majales-tyrsovo-nabr…) Blijkbaar is 1 Mei niet enkel een dagje niet werken, maar gans de week erna komen er verschillende bekende groepen voor duizenden Slowaken op een gratis festival spelen. Ondertussen had ik Maria ontmoet, en enkele van haar vrienden waaronder Mats. Mats is een Nederlander en hij is hier voor 5 en een halve maand. Voor de Universiteit onderzoekt hij verval van oude industriële gebouwen en het contrast van deze met de nieuwe industrie. Naast dat, woont hij ook op het appartement waar ik deze weken ga verblijven. Volgens Maria zal ik dat merken, aangezien Gers Pardoel elke ochtend door de speakers van zijn notebook weerklinkt. Kort voor middernacht, waren de groepjes uitgespeeld en kon je enkel nog iets gezellig drinken op het festival. Een vriend van Maria stelde voor om in de oudste bar van Bratislava iets te gaan drinken, daarvoor moesten we weer de auto in en over de brug over de Donau.

  We reden langs Bratislava Hrad, ‘This is the castle’, prachtig verlicht door spots wat een fel contrast geeft tegen de donkere nachthemel. We parkeerden langs de Blauwe Kerk. ‘This is the Blue Church, it looks like a giant cake’. Het leek zo vanuit Alice in Wonderland afkomstig. Bar Nu Spirit zou de oudste bar van Bratislava zijn, en meteen ook datgene met de beste (natuurlijke) akoestiek. (https://www.facebook.com/nuspiritbar) De bar bevindt zich in onder de grond en de muren en plafond zijn net zoals deze in een oude wijnkelder. Ik sloeg de drankkaart open en bekeek even welke bieren er waren. ‘Stella Artois, Hoegaarden, Duvel, Pilsner en Radler’. Daarnaast kon je er enkel halve liters bestellen. Goed bier gedronken dus en nadien naar huis gereden waar de jongens me – zoals beloofd – hebben geholpen met m’n valiezen.

   

  Foto: Bar Nuspirit
  

   

• 26-01-2016 10:18

  Stageverslag week 5: Leunen

  Verslag WEEK 5:

   

  Maandag 11/1:

  - Stock aanvullen (10x 50 stuks Skay uitsnijden)
  

  - 1 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.

   

  Dinsdag 12/1:

  - Stock aanvullen (Skay, Rubber, Nora uitsnijden)
  - Binnenbekleding van kniepositioneringsapparaat vervaardigen (velcro kleven en stikken)
  

   

  Woensdag 13/1:

  - Stock aangevuld (Nora uitsnijden)
  - Bandjes voor voethouder rolstoel gestikt
  - Bandjes (stock) voor kniepositioneringsapparaat gestikt

   

  Donderdag 14/1:

  - Magazijn (stickers gekleefd, pakjes geopend)
  - Bandjes (stock) voor kniepositioneringsapparaat gestikt

  - Gipsnegatief PET uitgegoten en afgewerkt

   

  Vrijdag 15/1:

  - Gipsnegatief PET uitgegoten en afgewerkt

  - Proper maken van werkplaats

• 26-01-2016 10:16

  Stageverslag week 3: Leunen

  Verslag WEEK 3:

  
  Maandag 7dec
  - Helpen en kijken bij vervaardiging en aanpassenvan korsetten, binnenbekleding voor kniepositioneringsapparaat. (Stikken,velcro kleven)
  - Helpen bij vervaardiging van steunzolen: inlijmen, uitknippen, namen van patienten op zool schrijven.

  Dinsdag 8dec
  -Exact zelfde taken als maandag

  Woe 9 - Vrij 11 dec : Schooluitstap Bauerfeind

• 26-01-2016 10:16

  Stageverslag week 4: Leunen

  Verslag WEEK 4:

   

  Maandag 15/12:

  - Helpen en kijken bij vervaardiging en aanpassenvan korsetten, binnenbekleding voor kniepositioneringsapparaat. (Stikken,velcro kleven)

  - Helpen bij vervaardiging van coolpacks (zakjes stikken)
  - 2 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.

   

  Dinsdag 16/12:

  - Bijschuren van een dieptrekkoker
  - Bijplooien van anker van koker
  - 2 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.

   

  Woensdag 17/12:

  - 2 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.
  - Stock bijvullen van rubber (aftekenen, uitsnijden)

   

  Donderdag 18/12:

  - 2 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.
  - Helpen bij vervaardiging van steunzolen: inlijmen en uitknippen.

  - Gipsnegatief uitgegoten.

   

  Vrijdag 19/12:

  - 1 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.
  - Stock bijvullen van duralex (aftekenen, utisnijden)

  - Proper maken van werkplaats

• 26-01-2016 10:15

  Stageverslag week 2: Leunen

  Verslag WEEK 2:
  
  
  Maandag 30/11:
  - Plaatjes en haakjes maken voor in magazijn (om gangen en legplanken aan te duiden): aftekenen, uitzagen, bijschuren.
  - Bijschuren rand van carbon frame rond flexibele dieptrekkoker.
  
  
  Dinsdag 1/12:
  - Kijkdag in atelier te Oostmalle: Schoentechnologisch bedrijf
  
  
  Woensdag 2/12:
  - Verder werken aan plaatsjes en haakjes voor in magazijn: aftekenen, uitzagen, bijschuren en velcro opplakken.
  - Uitzagen en bijschuren van dieptrekkoker.
  
  
  Donderdag 3/12:
  - 2 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.
  - Helpen bij vervaardiging van steunzolen: inlijmen en uitknippen.
  - Gipsnegatief uitgegoten.
  
  
  Vrijdag 4/12:
  - Helpen bij vervaardiging van steunzolen: inlijmen, uitknippen, namen van patienten op zool schrijven.
  - Proper maken van werkplaats

• 26-01-2016 10:14

  Stageverslag week 1: Leunen

  Verbetering WEEK 1:
  
  
  Maandag 22/11.
  - 2 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.
  
  
  Dinsdag 23/11:
  - 4 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.
  
  
  Woensdag 24/11:
  - Dieptrekken van proefkoker (gekeken), uitgezaagd
  - Elleboogspalken voor 's nachts zodat patient 's nachts zuurstofmasker niet kan aftrekken.
  Plastic verwarmd in oven, nadien patroontje opgelegd en laten inwarmen. Plastic getrokken nadat er foam op gipsen aangebracht was. Afwerklijnen getekend.
  - 2 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.
  
  
  Donderdag 25/11:
  - Steunzool afgewerkt
  Steunzool bekleed, overtollig leer afgeknipt en bijgeschuurd.
  - Gaatjes afgetekend op elleboogspalken voor rijgmethode van sluiting.
  - 1 kniepositioneringsorthese vervaardigd.
  Basis-vaardigheden oefenen: plastic trekken, uitsnijden, schuren, scharnier haaks zetten.
  
  
  Vrijdag 26/11:
  - Dieptrekken van flexibele binnenkoker
  - Gieting van frame rond flexibele binnenkoker
  - Ortholeen steunzolen trekken onder vacuum
  - Proper maken van werkplaats

• 30-11-2015 19:52

  Week 1 bij Leunen

  Dinsdag 24 november '15

  De wekker loopt af, weeral veel te vroeg. Ik wil me omdraaien en de pijn die me de dag voorheen kwelde in m'n rug is daar weer. Nadat ik me drie maal heb omgedraaid en de wekker weer op snooze zette, kruip ik dan toch maar in m'n kleren en klauter ik de zoldertrap af. Na opnieuw wat getreuzel voor de ijskast, kies ik voor wat overgebleven pasta van de avond voorheen. Opnieuw kom ik te vroeg aan in Deurne, precies tegelijkertijd met Francis, meester van de werkplaats. Hij laat me binnen en samen maken we de koffie klaar zodat de rest van de ploeg hun ogen de eerste uren kunnen openhouden.

  De uren tikken traag voorbij maar de handelingen die we - ik en de andere stagiair - moeten doen om de
  anti-spitsvoetapparaatjes te maken, lijken wel een automatisme te worden. We kletsen de rest van de dag wat bij over onze hobby's en gebeurtenissen op school en tussendoor vragen we aan elkaar om elkaars werk te controleren op eventuele foutjes. Prima teamwork besluiten we wanneer de klok 16u slaat. Geen enkel botje is de vuilbak in belandt en ook vandaag zijn er geen handen of vingers tegen de schuurband gekomen.

  
  

  Woensdag 25 november '15

  Met nog slaperige ogen stap ik om 7u de werkplaats binnen, met een redbull in m'n hand. Een half uurtje later ben ik wakker genoeg om te beseffen wat de rest is aan het doen. Francis kreeg een speciaal werkplan binnen. Een patientje met ademhalingsproblemen moet 's nachts een zuurstofmasker dragen maar trekt dit in z'n slaap vaak af. Hij dient elleboogspalken te ontwerpen op gipsen-maatnames van deze patient zodat hij met z'n handen niet aan z'n gezicht kan 's nachts. Eerst wordt er foam (binnenbekleding van de spalken) op de geprepareerde gipsen aangebracht. De foam wordt even in de heteluchtoven gelegd tot het wat zachter wordt. Nadien wordt het rond de gips aangebracht en vastgeniet. Uit een polyethyleenplaat wordt een lang stuk gezaagd om de spalken te maken. Nadat deze enige tijd in de heteluchtoven op 150° werd gelegd, voegt men een patroontje toe aan zodat de patient deze graag zou aandoen. Eerst wordt uit het papier met het patroon op, een stuk geknipt. Deze moet nadien met de juiste kant op de polyethyleen in de oven worden gelegd, zonder kreuken te maken. Dit is moeilijk omdat de oven hete lucht blaast. Na een minuutje kan je het papier weer van de polyethyleenplaat halen en zal het patroon zijn overgenomen op de plaat. Dan trekt men de kunststof over de gipsen maatname waar reeds foam over zit. De kunststof wordt niet onder vaccuum getrokken omdat dit de foam zou samenpersen en de dempende functie hiervan zou verstoren. Nadien werden er clips aangebracht waarvoor de ouders de riemen konden vastmaken, zonder dat de patient zelf zijn clips kon losmaken. Kort daarna heb ik moeten assisteren bij het dieptrekken van een proefkoker. Voorheen had ik dit nog niet in het echt gezien, al blijkt er niet veel aan te zijn. Wat ik op voorhand niet wist is dat ze talkpoeder toevoegen aan de plastic, zodat deze niet aan het model blijft kleven. In de namiddag maakten we de laatste anti spitsvoetapparaatjes van deze week, waarna we weer door de deur naar buiten wandelde.

  Foto 1: Arm-spalk voor extensie-houding.
  

• 27-11-2015 20:45

  Week 1 bij Leunen Orthopedie

  Maandag 23 november '15.

  Wanneer de wekker die ochtend afgaat, schijnt er nog geen licht door de ramen. Stilletjes aan beginnen mijn hersenen weer te functioneren op maandag-modus en er loopt een rilling over mijn rug naar beneden. De eerste stagedag is aangebroken in een bedrijf waar ik werkelijk niemand ken en niet weet wat te moeten verwachten. Lang kan ik niet blijven liggen, en al snel sta ik beneden met mijn werkpak aan voor de ijskast. Ik smeer bescheiden 2 boterhammetjes, waarna ik bedenk dat harde werkers best een derde opkrijgen. Een vergissing, blijkt die middag.

  20 minuten rijden gaf de GPS aan. Reken daar nog wat file bij of vuil-ophaaldag in de gemeentes waar ik moet doorrijden en je zit gemakkelijk aan 45minuten. Er was me op voorhand gevraagd om de eerste dag goed op tijd te zijn zodat ik voorheen reeds een rondleiding kon krijgen en kon kennismaken met de ploeg, dus vertrek ik een uur op voorhand. Blijkbaar onderschat ik mijn eigen kennis van wegennetten in mijn hoofd, en 20 minuten later sta ik reeds op de parking, vlak voor de ingang van de werkplaats van Leunen Orthopedie te Deurne.

  Ongeduldig wacht ik nog 10 minuten in de auto, tot er licht door de glazen deur schijnt. Ik stuur nog een kort berichtje naar mr. Geraerts met een uitdrukking van mijn gevoel: gestressed. Niet lang erna krijg ik een berichtje terug om me wat mentale steun te geven, waarna we moesten lachen met het gebrek aan onderwerpen in de zinnen die hij gebruikt. Net een strip van Suske en Wiske met Jerommeke in de hoofdrol.

  Na een druk op de bel duurt het even voor er wordt opengedaan. Een breedgeschouderde goedlachse man vangt me op, stelt me voor aan iedereen die reeds aanwezig is in de werkplaats en wijst me een locker toe om mijn spullen in op te bergen. Nadien ontmoet ik de meester van de werkplaats. Francis leidt me rond en stelt me voor aan de rest van de werklieden die druppelsgewijs de werkplaats binnenkomen. Er werkt nog een stagiair, dit is zijn tweede week en hij zit in zijn 3e bachelor van de KHK. Na de introductie met het bedrijf en de ploeg, krijgen wij als de stagiairs de taak om enkele anti-spitsvoet apparaten te produceren. Deze apparaatjes zijn geschikt als nachtspalk, of voor passieve mobilisatie met een kinetic-toestel na een vervanging van de knie door een totale knieprothese, na kruisbandoperaties, na patella- of tibiaplateaufracturen en na verstijving van het gewricht na een operatie eraan.

  Foto 1: Kinetec prima advance knee

  

  
  

  Eerst wordt er blauwe polypropyleen van 6mm dikte voor 30minuten in een oven van 180°C gelegd tot deze klaar is om getrokken te worden. Nadien trekt men deze over een model van de maat naar keuze (small, medium of large) waarover een tricot sokje is geschoven. Het plastic trekken gebeurt niet onder vaccuum omdat deze apparaatjes niet op persoonlijke maat zijn, maar op maat naar keuze. Vanaf de kunststof zo goed als afgekoeld is, leggen we het proefmodel in de juiste maat over de plastic en tekenen we de afwerklijnen af. Het afsnijden van de plastic gebeurt met een ossileerzaag en het uitzagen van het voetje en de onderbeenschelp apart, gebeurt met een figuurzaag. Nadien schuren we het botje en de schelp apart aan de schuurband. Daar zit de moeilijkheid in. De polypropyleen smelt altijd lichtjes in op zichzelf en zo is het moeilijk om een gladde buitenrand van de plastic te vormen. Wanneer je uitschiet met je botje op de schuurband, en de band raakt de buitenkant van je plastic is dit esthetisch niet meer bruikbaar voor de patient. Wanneer de randen van de plastic zo zacht zijn als babybilletjes, boor je gaatjes van 6mm op de plek waar de vrije scharnieren dienen te komen op het botje en de plastic. Mijn schrik was groot toen ik zag dat de anderen deze scharnieren haaks zetten op het gevoel, zonder enig gebruikt van een schuifpasser of winkelhaak. 'Natuurlijk!', krijg ik als reactie wanneer ik erachter vraag, 'Nooit gehoord dat orthopedie natte vingerwerk is?'. Nadat ik wat in de schuiven rommel, vind ik tot mijn eigen blijdschap een winkelhaak waarna ik bedaar en weer verder werk aan het haaks zetten van de scharnieren. Een nalatenschap van mr. Geraerts en mijn vorige stageplek: Scharnieren zet je 100% haaks met 100 keer de winkelhaak ertegen te zetten. Anders kan je net zo goed vloeren gaan vegen. Onder het botje wordt nog een plaat bevestigd met wieltjes op waarvoor het spalkje in het kinetec apparaat kan bewegen.

  Foto 2: anti-spitsvoetapparaat
  

  Op het einde van de eerste stagedag zijn er 2 botjes in de vuilbak beland door een uitschieter aan de schuurband, en 2 botjes zijn goedgekeurd en reeds klaargelegd om de volgende dag te passen bij de patient. Tegen het einde van de dag heb ik een eigen boormachine toegewezen gekregen, voor mensen met kleine handjes. Joepie!  Ondertussen weet ik ook hoe het onding aan de praat te krijgen, dankzij de hulp van de andere stagiair. Na 8 uur rechtstaand werken, herinner ik me weer hoe belangrijk het is om goede rugspieren te hebben en goede schoenen aan te hebben. Mijn hielen en rug kwellen mij als een klopgeest wanneer ik neerplof in de zetel die avond.

  Een geslaagde eerste dag, desondank het saaie, repetitieve werk. Achja, zo leer je je basisvaardigheden goed beheersen.

• 24-11-2015 13:58

  Maandag 23 november (Ine Scheunders)

  Ik ben goed ontvangen in mijn stage bedrijf vigo in Genk. Als beginnend werk mocht ik helpen bij de afwerking van plastieken passchoentjes, nadien mocht ik de schoentjes zelf vacuüm trekken, uitsnijden en afwerken.
  
  Na de middag heb ik me bezig gehouden met het schuren van steunzool polotten en het plakken van steunzolen.  Mijn dag ging goed vooruit ik heb toffe collega's en een aangename werkplaats.